Saltar ao contido principal

Publicacións

Medio século de xaquecas

Imaxe creada coa IA xenerativa de Adobe Photoshop Mobile A xaqueca é unha das doenzas que máis absentismo laboral causa na meirande parte do mundo occidental. Non se sabe que é o que a produce nin tampouco se coñece apenas acerca dela. Pero a pesar delo, os avances en medicina axudan aos pacientes a tratar de levar unha vida máis ou menos normal. Antes de comezar, aclarar que non son médico nin nada polo estilo... simplemente son un doente tratando de explicar coma é que se sinte cando lle din que "unha dor de cabeza non é para tanto". Sempre denostada, a pesares do elevado número de doentes que temos arredor padecéndoa, o resto da xente non chega a comprender o nivel de dor que pode chegar a alcanzar nin o incapacitante que pode ser. Por iso, sen ser ningunha enfermidade das denominadas raras, senón que máis ben é bastante frecuente, é unha das máis incomprendidas. Mesmo hai nada, vendo a película de animación "Mars Express" (Jérémie Périn, 2023) falaban de  "
Publicacións recentes

Mobiliario á fuga

Xa sabedes que non son de retoques dixitais pero tampouco me molestan se avisan deles, se por diante vai a honestidade. Pois hoxe veño de xogar ca IA xenerativa e collín unha das miñas imaxes de arquivo outonais e probei a deixala coma a imaxinei na cabeza. Unha escena loxicamente imposíbel, totalmente fantástica e destinada tan so a sacarche o sorriso e nunca a tratar de enganar ao espectador. Con todo, e por moito que digan, eu sego a quedarme con esta segunda proposta, sincera e insinuante. Moito máis enigmática e non tan explícita, que xoga ademais coa conxunción e sincronía tanto visual coma intelectual entre autor e espectador e, iso é sempre algo marabilloso. Por suposto, nin que dicir cabe que o de retirar as matrículas dos vehículos é unha licencia que me permito desde sempre por temas de privacidade e protección de datos persoais. Non ten nada que ver co outro.

Esa ollada felina

  Ter familia peluda é o máis agradecido que hai porque incluso sen eles querelo déixanche eses momentos tan especiais non podemos evitar humanizar. Esta ollada cómplice entre as sabas non pode ser máis insinuante.  Pero a realidade da fotografía é que non deixa de ser un instrumento da mintira coma di o bo de Fontcuberta. Nese intre, Fado estaba a descansar cos ollos fechados e eu aproveitei para quitarlle unha foto; debeu sentir o ruído do obturador porque logo entreabríu un ollo, o cal non era a miña intención pois eu non quixen nunca nin espertalo, nin molestalo. Pero daquela, un ollo ben entrenado non pode dubidar en volver a obturar.

O mundo a cor

  Fotografar a cor non é doado e tampouco é o mesmo que fotografar en cor. Eu, desde logo, aínda que adoro a monocromía, estou namorado da policromía ben traballada e por suposto, non a modifico no procesado, vai xa directa, preconfigurada na cámara. Por iso mesmo, non volvo á película nin que me paguen, estou encantado co que fan as cámaras dixitais.

Dúbidas

  Temos moitas dúbidas sobre a relación a longo prazo entre a enerxía eléctrica e o medio ambiente en comparación cos combustíbeis fósiles; pero hai que ter en conta que temos un gran problema inmediato que debemos resolver sabendo que tamén estamos capacitados abondo de solucionar no futuro os problemas que vaian xurdindo na procura dun combustíbel eficiente, respectuoso co planeta e que manteña contentos os intereses do mercado ou do contrario preferirán que o mundo desapareza mentres eles o ven morrer desde Marte ou máis alá.

Mazarelos

  Que? Como lle foi hoxe a Tyson? Alguén sabe algo? Bon, nós ao noso, que manda truco poñerse a boxear con cincuenta e oito anos!  Pero non sei porqué estas escenas de paseos polas húmidas rúas empedradas baixo cálidas lámpadas de luz evócanme escenarios de entrenamentos puxilísticos. Seguro que Rocky Balboa gozaba máis entrenando e logo de viños e tapeando por Compostela que subindo tanta escaleiriña por Filadelfia!

Gadgets

  O conto é que teño visto accesorios deses ata para colocarlle á cámara onde a zapata do flash; pero entón mollaríanseme as ideas! E ademais, posibelmente quitaría un ollo cunha balea cando fose mirar polo visor!

Morriña

Co que me gusta falar, non me cabe a menor dúbida de que moitas veces as palabras sóbranme para describir sentimentos cando me expreso con imaxes.